Μάνου Ν. Χατζηδάκη: "ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: η αλήθεια για τον "αόρατο δικτάτορα""

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ξημερώματα 25^ης Νοεμβρίου 1973. Ὁ Ἀντισυνταγματάρχης Γεώ­­ργιος Ντουζέπης μέ δυνάμεις τοῦ 521 Τάγματος Πεζοναυτῶν καί 4 ἁρμάτων, ἔχει περικυκλώσει τήν προεδρική κατοικία στό Λα­γονήσι. Παραδίδει στόν Γεώργιο Παπαδόπουλο ἕνα χειρόγρα­φο σημείωμα:

Ἀπαιτήσει τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων:

 Ἔχετε ὑποβάλλει τήν παραίτησίν σας, ἐσεῖς, ὁ κ. Ἀντιπρόε­δρος καί ἡ κυβέρνησις Μαρκεζίνη.

1. Θά παραμείνετε Ἀρχηγός τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 21^ης Ἀπρι­λίου.
2. Τάς ἐξελίξεις θά τάς παρακολουθήσετε ἀπό τῆς τηλεο­ρά­σεως.
3. Θά διαφυλαχθῆ τό κῦρος σας, ὡς καί τῆς οἰκογενείας σας.
4. Θά σᾶς παρασχεθῆ κάθε διευκόλυνσις.

 Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ»

 Ὁ Γ. Παπαδόπουλος, τό διαβάζει: «Αὐτοί πού ἔκαμαν τό ἐγ­χεί­ρημα, ἐσκέφθησαν ἐάν κάνουν καλό ἤ κακό στήν Πατρίδα τους;», ρω­τάει. Κα­λεῖ τόν Ἀντισυνταγματάρχη μέσα καί τοῦ προσφέρει κα­φέ. Ἀνοίγει τήν τηλεόραση καί βλέπει τόν Φ. Γκιζίκη νά ὁρκί­ζε­ται Πρόεδρος. Ἀμέσως καταλαβαίνει: «Τήν δουλειά τήν ἔκανε ὁ Μίμης (Ιω­αννίδης)»…

Μεσημέρι 23^ης Ἰουλίου 1974. Τρίτη ἡμέρα ἀπό τήν τουρκική εἰσβολή στήν Κύπρο. Ἡ Κυρήνεια ἔχει ἤδη καταληφθεῖ. Ἡ Ἑλλάδα δέν ἔχει ἀντιδράσει. Ὁ Πρόεδρος Γκιζίκης, ὁ Α/ΕΔ Μπονάνος καί οἱ Ἀρχηγοί τῶν Κλάδων, Γαλατσάνος, Ἀρα­πάκης καί Παπανι­κο­­λά­­ου, καλοῦν τόν Δημήτριο Ἰωαν­νίδη στό προεδρικό γραφεῖο. Τοῦ ἐπιρ­­­ρίπτουν εὐ­θύ­νες γιά ὅσα ἔχουν συμβεῖ. Καί κατόπιν τοῦ ἀνα­κοι­νώνουν ὅτι θά καλέσουν τούς παλαιούς πολιτικούς. Ἐκεί­νος δη­λώνει πα­θη­τικά: «Δέν συμ­φωνῶ μέ τήν λύσιν πού δίνετε, ἀλ­λά δέν θά ἀντι­δρά­σω…»…

Οἱ δύο ἡμερομηνίες ἀπέχουν μεταξύ τους μόλις 8 μῆνες. Εἶναι οἱ μῆ­νες πού διήρκεσε τό καθεστώς τοῦ Δημητρίου Ἰωαννίδη. 8 καταλυτικοί μῆνες πού τίς συνέπειές τους ὑφίσταται μέχρι σήμερα ἡ Ἑλλάδα καί ἡ Κύπρος…

Ποιός ἦταν ὅμως ὁ Δημήτριος Ἰωαννίδης;

Ἡ περίπτωσή του ἀνήκει στίς πλέον ἰδιάζου­­­σες τῆς σύγχρονης ἑλληνικῆς ἱστορίας. Φυσιογνωμία κρυψί­βου­λη, σιβυλλική, συνω­μο­­­τική, κινούμενη στά σκοτεινά παρα­σκήνια, βοή­θη­σε σέ χαρα­κτη­­ρισμούς ὅπως: ὁ «Ἀό­ρατος Δικτάτωρ», ὁ «Βροῦτος» τῆς σύγ­χρο­νης Ἑλλάδος, ὁ «σκύλος τῆς ΕΣΑ» κ.ἄ. Ἀλλά καί στήν ἀνάπτυξη μίας ἀσ­τεί­ρευτης παραφιλο­λογίας γύρω ἀπό τήν ζωή του ὅπου ἡ ἀλή­θεια μπε­ρδεύ­εται μέ τό ψέμ­μα, ἡ πραγματικότητα μέ τήν μυ­θο­πλασία καί ἡ ἱστορία μέ τήν συ­νω­μοσιολογία.[1]

Τελικά τί ἦταν ὁ διαβόητος «Ἀόρατος Δικτάτωρ»; Ἀνισόρ­ρο­πος ἤ πατριώτης; Ἀνεπαρκής ἤ προ­δότης; Ἰδεαλιστής ἤ ἠλίθιος; Ἁγ­­νός καί ἔντιμος ἤ μηχανορράφος καί δολοπλόκος; Ἤ καί ὅλα αὐτά μαζί; Ἕνα εἶναι τό βέβαιο: Ὅτι ὑπῆρξε ὁ Μοιραῖος Ἄνθρω­πος τόσο γιά τήν Ἑλλάδα ὅσο καί γιά τήν Κύ­προ…

Στό παρόν ἔργο λύνουμε τό “αἴνιγμα” πού λε­γόταν Δημήτριος Ἰωαννίδης. Φέρνουμε στό φῶς γιά πρώτη φορά ὅλη τήν ζωή του καί παράλληλα διαφωτίζουμε πλήρως ὅλες τίς σκοτεινές καί ἀπό­κρυ­φες πτυχές τῆς σύγχρονης Ἱστορίας μας. Τό ἔργο χωρίζεται σέ πέντε (5) Μέρη. Ἡ δομή τους εἶναι λίαν συνοπτικά ἡ ἑξῆς:

Τό Α’ Μέρος ἔχει τίτλο «Ἀπό τήν Σχολή Εὐελπίδων στήν 21^η Ἀπριλίου (2.10.­19­40­-13.12.1967)» καί -μεταξύ ἄλλων- ἀπο­καλύ­πτει:

- Ποιές ἦταν οἱ οἰκογενειακές του καταβολές, τήν ζωή καί πο­λε­μική δράση του (1941-1949) καί ὅλη τήν στρατιωτική στα­διο­δρο­μία του.

- Πότε ἦταν καί τί ἔκανε στήν Μακρόνησο, τόν ρόλο του στό κίνημα τοῦ 1951, τήν μύησή του στήν Ε.Ε.Ν.Α., τήν θητεία του στήν Κύπρο (1963-’64), τήν συμμετοχή του στήν 21^η Ἀπριλίου 1967.

- Πῶς ἀνέλαβε τήν διεύθυνση τῆς ΕΣΑ καί ποιά ἡ  δράση τοῦ μέχρι τό βασιλικό κίνημα τῆς 13^ης Δεκεμβρίου 1967.

Τό Β’ Μέρος ἔχει τίτλο «Ὁ Παπαδόπουλος οἰκοδομεῖ καί ὁ Ἰω­αννίδης συνωμοτεῖ (13.12.­19­67­-15.4.1973)». Ἀφορᾶ τήν πά-ρα­σκηνιακή δράση του κατά τήν 6ετία Παπαδοπούλου καί μέσα ἀπό πληθώρα ἀποκαλύψεων, ἐπεξηγεῖ:

- Πῶς ὁ Ἰωαννίδης ἐκμεταλλεύθηκε πρός ὄφελός του τήν “ἐσω­­­­­τερι­κή ἀντιπολί­τευση”, ποιά ἡ στάση του στό Σύνταγμα τοῦ 1968, ποιός ὁ ρόλος του στήν κρίση τοῦ 1970, ποιοί προ­σπάθησαν νά τόν ἐκμεταλλευτοῦν καί ποιές οἱ μυστικές ἐπαφές καί οἱ σχέ­σεις του μέ τήν CIA.

- Πῶς ἐξασφάλισε τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ Παπαδό­που­λου, ποιοί ὑπῆρξαν οἱ “ἠθικοί αὐτουργοί” τῆς ἰσχύος του καί ποιές ὑπῆρξαν οἱ μηχανορραφίες καί μέθοδοι προσηλυτισμοῦ του.

- Πῶς ἀπό τό 1971-’72 ἄρχισε νά ἀναπτύσσει δικό του “πα­ρα­κράτος” σέ Ἑλλάδα καί Κύπρο, ὑπονομεύοντας τήν κυβερνητική πο­­λ­ιτική.

Τό Γ’ Μέρος ἔχει τίτλο «Τό Ὁδοιπορικό πρός τήν Ἀνταρσία (15.4.­1973­-25.11.­1973)» καί ἀφορᾶ τούς τελευταίους 7 μῆνες πρίν τήν ἀνατροπή Παπαδοπούλου. Μέσα ἀπό μεγάλες ἀπο­κα­λύ­ψεις, ἀπαντᾶται:

- Πῶς ἀντέδρασε στίς προσπάθειες πολιτικοποιήσεως (ΕΠΟΚ, Μεταπολίτευση 1^ης Ἰουνίου 1973, Κυβέρνηση Μαρκεζίνη), καί πῶς ἡ ἐπιρροή του ἄρχισε νά ὑποχωρῆ τό 1973.

- Πότε ἀποφάσισε καί πώς ὀργάνωσε τήν ἀνατροπή τοῦ Πα­πα­­δό­που­λου, ποιές ἦταν οἱ προφάσεις του καί ποιοί οἱ πρα­γμα­τι­κοί λό­γοί της.

- Πῶς ἀπέφυγε τρεῖς φορές τήν μετάθεσή του καί μέ τί μηχα­νορ­­ραφίες πέτυχε νά ξεγελάση ὅλες τίς κρατικές ὑπηρεσίες.

- Ποιός ἦταν ὁ σκοτεινός ρόλος του στά ἐπεισόδια τοῦ Πολύ­τε­χνειου καί ποιά ἡ ἐπίδραση τῶν διεθνῶν ἐξελίξεων στά σχέδιά του (πόλεμος Γιόμ Κιπούρ).

- Ποιό ἦταν τό “σχέδιο Sisco”, τό παρασκήνιο τῆς ἀνα­τρο­πῆς Παπαδοπούλου - Μαρκεζίνη, τά αἴτια πού ὁ Παπαδό­που­λος δέν πρό­λαβε νά ἀντιδράση καί ποιός ὑπῆρξε τελικά ὁ ρόλος τῶν Η.Π.Α.

Τό Δ’ Μέρος ἔχει τίτλο «Τό καθεστώς τῆς 25^ης Νοεμβρίου (25.11.­1973­-15.7.1974)» καί ἀναλύει ἐξονυχιστικά τό καθεστώς Ἰωαννίδη μέχρι καί τήν ἀνατροπή Μακαρίου. Μέ αὐτό διαφω­τί­ζον­ται τά ἑξῆς:

- Ποιά ἦταν ἡ δομή καί ὁ πολιτικός χαρακτήρας τοῦ καθε­στῶ­τος τῆς 25^ης Νοεμβρίου καί πώς ἐκθεμελίωσε ὅλες τίς θεσμικές, οἰ­κονομικές, κοινωνικές, διοικητικές, ἀμυντικές καί γεωπολιτικές ὑ­πο­­­­δομές τῆς 21^ης Ἀπριλίου.

- Ποιά ὑπῆρξε ἡ ἀντίδραση τοῦ Παπαδόπουλου, ἡ στάση τῶν παλαιῶν πολιτικῶν καί ποιές οἱ προτάσεις Καραμανλῆ ἔναντι τοῦ καθεστῶτος Ἰωαννίδη.

- Πῶς ὁ Ἰωαννίδης ὁδήγησε στήν πρώτη ἑλληνοτουρκική κρί­ση στό Αἰγαῖο, τί σφάλματα ἔπραξε μέ τό πετρέλαιο καί τά 12 ν.μ.  καί γιατί ἐπεδίωκε “ἀπ’ εὐθείας συνεννόηση μέ τήν Του­ρκία”.

- Ἀπό πότε καί πῶς ὀργάνωσε τήν ἀνατροπή τοῦ Μα­κα­ρίου, ποιό ἦταν τό παρασκήνιο τοῦ πραξικοπήματος τῆς 15.7.1974 στήν Κύπρο καί ποιός ὁ πραγματικός ρόλος τῶν Η.Π.Α.

Τό Ε’ Μέρος ἔχει τίτλο «Ὁ Ἰωαννίδης καταρρέει: O “ΑΤΤΙ­ΛΑΣ”, ἡ Παλινδρό­μ­η­ση καί τό τέλος (16.7.­1974­-16.8.2010)». Σέ αὐτό δίνον­ται ἀπαντήσεις σέ καίρια ἐρωτήματα ὅπως:

- Ποιό ἦταν τό σχέδιο Ἰωαννίδη γιά ἑλληνοτουρκική συνε­κμε­τάλ­λευ­ση τοῦ Αἰγαίου μέ ἀντάλλαγμα τήν Ἕνωση τῆς Κύπρου καί γιατί δέν ἔλαβε κανένα προλη­πτι­κό μέτρο μετά τήν ἀνατροπή Μα­καρίου.

- Γιατί δέν ἀνέμενε τουρκική εἰσβολή; Πῶς ἐξηγεῖται ἡ ἀρχική ἀδράνεια καί γιατί παραβιά­σθηκαν τά ὑπάρχοντα Σχέδια Ἀμύνης Κύ­πρου καί Ἐπιστρα­τεύ­σεως.

- Τί σήμαινε ἡ φράση “μᾶς ἐξαπατήσατε” καί ποιός ὑπῆρξε ὁ ρόλος τῶν Η.Π.Α. τοῦ Μα­καρίου καί τῶν παλαιῶν πολιτικῶν;

- Δόθηκε τελικά ἐντολή πλήξεως τοῦ δευτέρου ἀποβατικοῦ κύμμα­τος τοῦ ΑΤΤΙΛΑ, πότε, ἀπό ποιόν καί γιατί δέν ἐφαρμό­σθη­κε;

- Πῶς ὁ Ἰωαννίδης κατέρρευσε, γιατί δέν ἀντέδρασε καί ποιό ὑπῆρξε τό παρασκήνιο τῆς “λύ­σεως” Καραμανλῆ.

- Γιατί ἡ 24^η Ἰουλίου 1974 ὑπῆρξε συνέ­χεια τοῦ καθεστῶτος τῆς 25^ης Νοεμβρίου 1973 καί πῶς ἡ κατοχή τῆς Κύπρου ἀπό τό 4% ἔφτασε στό 38%.

- Ποιό ἦταν τό παρασκήνιο τοῦ “κινήματος τῆς πυτζάμας”, πώς καταδικάσθηκε, τά χρόνια τοῦ ἐγκλεισμοῦ του καί ὁ θάνατός του.[2]

Τό ἔργο βασίζεται σέ ἐξαντλητική ἔρευνα ὅλων τῶν πρωτο­γε­νῶν καί δευτερογενῶν πηγῶν. Συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν:

- Ὁ Ἀτομικός Φάκελος Ἀξιωματικοῦ τοῦ Δημητρίου Ἰωαννί­δη, πού μέρος του παραχωρήθηκε ἀπό τήν Ὑπηρεσία Στρα­τιω­τι­κῶν Ἀρχείων (Υ.Σ.Α.) τοῦ ΓΕΣ καί στοιχεῖα του δημοσιεύονται γιά πρώτη φορά.

- Ὅλη ἡ σχετική βιβλιογραφία πρωταγωνιστῶν, ἐρευ­νητῶν καί μελετητῶν τῶν ἱστορουμένων περιό­δων (Προέ­δρων, Πρω­θυ­πουργῶν, Ἀρχηγῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων ἤ Κλάδων, στε­λε­χῶν κ.λπ.).

- Μαρτυρίες ἀπό δημοσιευμένες ἤ προσωπικές συνε­ντεύ­­ξεις, ἀπό ἐκθέσεις ἤ ἐπίσημες καταθέσεις πρωταγωνιστῶν, ἀ­πό ἀ­νέκ­δοτες χει­ρόγραφες μαρτυρίες, ἀπόρρητα ἡμερολόγια, ἀκό­μη καί μαγνητοφωνημένες ἀναμνήσεις ἀπό τό ἀρ­χεῖ­ο τοῦ συγ­γρα­φέως.

- Ἀρχεῖα τῆς Προεδρίας, ἀπόρρητα ἔγγρα­φα καί ἐκθέσεις τῆς ΚΥΠ καί Πρακτικά Ὑπουργικῶν Συμβουλίων ἀπό τό ἀρ­χεῖ­ο τοῦ συγγρα­φέως.

- Ἀρχεῖα πού ἀντλήθηκαν ἀπό τό Ἱστορικό Ἀρχεῖο Ὑπουρ-γείου Ἐξωτερικῶν (Ι.Α.Υ.Ε.) καθώς καί ἐπιστημονικές μελέτες πού ἀπο­κά­­λυψαν πρω­τογενῆ ἀρχεῖα καί ἔγγραφα ἀπό μελέτες τῶν ἀρ­χεί­ων Ὑπουρ­γείου Ἐξωτερικῶν Βρεταννίας, Ε.Σ.Σ.Δ. κ.λπ.

- Τά ἀρχεῖα διεθνῶν σχέσεων τῶν Η.Π.Α. («USA Foreign Re­lations 1964-1968 Volume XVI», «Foreign Re­­la­tions of the United Sta­­tes 1969-1972 Volume XXIX» καί «Fo­rei­gn Re­lations of the Uni­ted States Volume XXX 1973-1976».

- Τά ἀρχεῖα τῆς CIA, γιά τήν περίοδο τῆς εἰσβολῆς, πολλά ἀπό τά ὁποῖα δημοσιεύονται ἐπίσης γιά πρώτη φορά (FOIA/F-2014-02691).

Μέ τό παρόν ἔργο δέν ἀποκαλύπτεται ἁπλά ὅλη ἡ ἀλήθεια γιά τόν Δη­μή­τρι­ο Ἰωαννίδη, ἀλλά καί διαφωτίζονται γιά πρώτη φορά τά πλέον κρίσιμα γεγονότα τῆς σύγχρονης ἑλληνικῆς ἱστορίας.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1]     Ὁ Ἰωαννίδης δέν ἄφησε δική του μαρτυρία. Με­τά τόν θα­να­τό του, για­τρός -τακτικός ἐπισκέπτης του στίς φυλα­κές καί ψυχω­τι­κός μαζί του- δη­­μοσί­ευ­σε σέ δυό μέ­ρη, πα­ραληρηματικά κεί­μενα πού διαφήμισε ὡς δῆθεν “αὐ­θε­ντική μα­ρτυρία” τοῦ Ἰω­αννίδη, ἀ­πό τό “ἀρχεῖο” του. Πρό­­κει­ται ἁπλά γιά γρα­πτή φλυα­ρία ἀκατά­σχετης ὑμνολογίας καί βα­ρε­τά ἐπα­να­λαμ­βανόμενων συκοφαν­τι­κῶν ἰσ­χυ­ρι­σμῶν τοῦ ἐπιδόξου “συγ­γρα­φέως”. Ἔργο παιδαριῶδες, μέ παντελῆ ἀνυ­πα­ρξία πηγῶν, πα­ρα­πο­μπῶν, βιβλιογραφίας ἤ ἀ­κόμη καί στοιχειώδους δομῆς. Ἐκ­τός ἀπό μία ἀνούσια ἐπιστολή καί ἕνα σημείωμα τοῦ Ἰωαννίδη πού ἐξασφάλισε, στερεῖ­ται παν­τελῶς ὁποιουδήποτε στοιχείου. Παρ’ ὅλα αὐτά, στό παρόν ἔρ­γο, ἀπαντῶνται μέ στοιχεῖα οἱ κυριότερες ἀνακρίβειές του.

[2]     Ἡ ἐξιστόρηση δέν περιορίζεται στό τί πράττει ὁ Ἰωαννί­δης ἀπό­μο­νωμενα, ἀλλά σέ παραλ­λη­λισμό μέ τά πο­λιτικά γεγο­νότα. Π.χ. τά κε­φά­λαια πού ἀποκαλύπτουν τήν παρασκηνιακή δρά­­ση του τήν πε­ρίοδο 1967-1973 ἐξιστοροῦν ταυτοχρόνως, τί πράτ­­­τει τήν ἴδια στι­­­γ­μή ὁ Πα­­παδόπουλος καί ἡ Κυβέρνησή του. Ἔτσι ὁ ἀνα­γνώ­στης κατα­νο­εῖ καλ­λί­τερα τό πλαίσιο τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἰωαννίδη καί ἔχει πλήρη εἰ­κόνα.

• Επόμενο